Bu, uluslararası suçun, çaresiz insanların ve siyasetin hikayesidir. Bir yaz gecesi bir adamın tozlu bir aracını kuzey Fransa kıyılarına doğru sürmesiyle başlar.
41 yaşındaki Hafid Belghoul direksiyon başında.
Altı çocuk babası, şantiyelerde geçici işçi olarak çalıştığını iddia ediyor. Ancak Fransız polisi daha sonra onun istihdam edildiğine dair hiçbir kanıt bulamadıklarını söyleyecek.
Bildiğimiz, Belghoul’un sırları olduğu.
Zaten sabıka kaydı var – hırsızlık ve saldırıdan mahkumiyet. Birkaç sürüş mahkumiyetinin yanı sıra.
Yirmi yıldır direksiyon başında olmasına rağmen, aslında sınavını asla geçemedi.
Ve şimdi yine hapse girme riskini alıyor çünkü bu yolculukta arkasında bir insan kaçakçılığı çetesini taşıyan bir minibüs var.
Düzinelerce insanı Manş Denizi üzerinden Britanya’ya götürmeye hazır bir tekne, bir motor ve can yelekleri de var.
Ekip, şüpheli araçları ararken polis tarafından durdurulursa bir planı vardır.
Tek Fransız olarak, Belghoul konuşmayı yapacak ve işçilerini ve ekipmanlarını taşıyan ikinci araçla işe giden bir inşaatçı olduğunu söyleyecek.
Bir süreliğine çalışır. Araçlar geçiyor, teknelere göçmenler yükleniyor ve Belghoul’a para ödeniyor.
Ama çetenin bilmediği şey izlendikleridir.
Resim: İnsanları Kanal boyunca taşımak için küçük tekneler kullanılıyor
Birkaç ay sonra, 2022 Ekim ayının sonlarında, Belghoul’un ebeveynleri ve üç çocuğuyla paylaştığı evin kapısı çalınır. Polis onun için geldi.
Babası bize “Araba sürmesiyle ilgili olduğunu düşündük” dedi. “O kötü bir insan değil – başkaları tarafından manipüle edildi. Ama hatalar yaptıysa, o zaman bunların bedelini ödemesi gerekiyor.”
Dört ay sonra kızı mahkemede önümde oturuyor.
İki yıl hapis cezasına çarptırıldığı için sessizce ağlıyor. Belghoul hücrelere inerken ona gülümsüyor ve elinden geldiğince çabuk telefon edeceğine söz veriyor. Sonra ortadan kaybolur.
Belghoul’du Salı günü hüküm giymiş altı kişiden biribeş yıla kadar değişen cezalarla.
Mahkemede, internetten ateşli silah satın almayı araştıran, şiddet geçmişi olan bir adam olarak tanımlandı.
Diğer beş kişiye, hapis cezaları sona erdiğinde sınır dışı edilecekleri ve bir daha Fransız topraklarına dönmelerinin yasaklanacağı söylendi.
Belghoul’un durumunda, Calais, Dunkirk ve Boulogne çevresindeki bölgelere gitmesi yasaklandı.
Yargıç, “Denizi tekrar görmek istiyorsan başka bir yere gitmen gerekecek” dedi.
Resim: Douai garaj baskınından elde edilen nakliye, küçük tekneler, dıştan takma motorlar ve can yeleklerinden oluşan bir zulayı içeriyordu. Resim: Fransız Savcılar
Çetenin tutuklanmasından kısa bir süre önce polis, Douai şehrinde kilitli bir garaja baskın düzenledi.
Bir gelinlik mağazasıyla bir seyahat acentesinin arasındaki avludan fırlayıp mütevazi bir garaj kapısını açtılar.
Orada, yüz mil uzakta Calaisküçük tekneler, dıştan takma motorlar ve can yeleklerinden oluşan bir zulaydı.
Garaj, Temmuz ayından beri gözetim altındaydı. İngiliz polisi, Douai yakınlarındaki küçük bir köye ulaşması beklenen bir denizcilik ekipmanı sevkiyatı hakkında Fransız meslektaşlarıyla bir ihbar paylaştı.
Fransız polisi istihbarat üzerine harekete geçti ve 29 Temmuz 2022 sabahı, kutularla yüklü Türk tescilli bir minibüsün geldiği görüldü.
İlerleyen aylarda çetenin kullandığı farklı araçlara dinleme cihazları ve takip cihazları yerleştirildi.
İki sahilden – Calais yakınlarındaki Oye-Plage ve daha güneyde, iyi topuklu tatil beldesine yakın olan Camiers – göçmenleri Kanal boyunca taşımaya yönelik yaklaşık 32 botu içerdiğine inanılan en az dört sevkiyat daha geldi. Le Touquet.
Garaj baskınının sonunda, polisin elinde şunlar vardı: dört tekne, dört motor, 120 can yeleği, sekiz pompa, bir yakıt deposu ve yanıtlanması gereken bazı büyük sorularla birlikte altı şüpheliye bağlantılar. Hafid Belghoul da dahil.
İnsan kaçakçılığı kazançlı bir iştir – kabaca bir tahmine göre, geçiş başına ortalama 1.500 Euro’luk bir ücretle çete, botların tümü İngiltere’ye ulaşmasa bile bu yolculuklardan 1.5 milyon Euro’nun (1.3 milyon £) üzerinde para kazanabilirdi.
Tutuklanan adamlardan üçü Iraklı Kürtlerdi. Diğerleri Afgan, Sudanlı ve bekar bir Fransız olan Belghoul vardı.
Grubun lideri Kürtlerden 32 yaşındaki Alan Mohammad Ali idi.
Hapishanenin anahtarları tutuklandığında cebindeydi. Ve telefonunda teknelerdeki göçmenlerin videoları vardı.
Polis, Dunkirk yakınlarındaki bir göçmen kampında biraz zaman geçirerek 2018’de Fransa’ya geldiğine inanıyor.
Duruşmada, Ali’nin diğer üyelere katılmaları için para ödediği ve sahillerde bekleyen göçmenlere malzeme teslimatını koordine ettiği ortaya çıktı.
Grubun lideri olduğunu inkar etti ve suç çetesinin üst kademelerinde olduğunu iddia ettiği isimsiz bir Sırp adamdan bahsetti. Ali, mahkemede kararı beklerken hakime savunma yaptı.
“Bir hata yaptım,” dedi sessizce, “lütfen bana ikinci bir şans verin.”
Güvendiği yardımcısı bir başka Iraklı Kürt’tü – Zana Reza, 44. Manş Denizi’ni geçmek için birçok girişimde bulunmuş ve başarısız olmuştu.
Henüz 18 yaşındaki üçüncü Kürt Peshawa Hassan rehber ve şofördü.
Sudanlı üye Abdou Adame, polis tarafından daha periferik bir figür olarak görüldü.
Ekipman kutularının giysilerle dolu olduğunu düşündüğünü iddia etti ve tutuklandığında yanında bulunan 1.200 Euro’nun yeni bir telefon almak için bir kenara ayrıldığını söyledi.
Tuhaf bir şekilde, tutuklandığında Kızıl Haç’ta hemşire olmak için eğitim alıyordu. Artık sona ermiş bir kariyer.
Adame, insanlara nasıl yardım edileceği konusunda eğitilirken, çete üyesi 25 yaşındaki Afgan Naweed Safi, yerel bir paket serviste yarı zamanlı çalışıyordu.
Mahkemede, Safi’nin polise çeteye 2016’da Fransa’ya gelişinden bu yana biriktirdiği borçları ödemek için katıldığını söylediği ortaya çıktı.
Bu borçlar kısmen, onun Avrupa’ya gitmesine yardım eden insan kaçakçısına aitti.
Ve sonra, Fransa’da zaten sabıka kaydı olan tek çete üyesi olan Belghoul vardı – ehliyetsiz sahte sürücü.
Böylece polis suçluların kim olduğunu biliyordu. Teknelerin sahile nasıl ulaştığını çözmüşler ve müşterilerin nasıl işe alındığını ve ödemelerin nasıl yapıldığını anlamaya başlamışlardı.
Örneğin Safi, aracı olarak hareket ediyor, müşteri arıyordu.
Polis daha sonra, Dunkirk yakınlarındaki Grande Synthe’de birçok göçmenin kamp kurduğu yerlerin ayrıntılarını telefonunda buldu.
Telefonunda diğer Afganlara 2.200 Euro yerine 1.500 Euro’luk bir “indirimli fiyat” teklif eden ve onları İngiltere’ye gitmelerine yardımcı olabilecek bir arkadaşıyla temasa geçirebileceğini söyleyen mesajlar vardı.
Bir mesajda “Geçişleri organize eden bir adam tanıyorum” diye yazdı. “Dün ona 35 kişi verdim ve hava durumuna göre bu gece gidecekler.”
Ancak müfettişlerin dikkatini çeken bir unsur vardı – Douai’deki o hapishanedeki tekneler bir Fransız dükkanından veya üreticisinden, hatta komşu bir ülkeden satın alınmamıştı.
2000 mil ötedeki Türkiye’den onca yolu gelmişlerdi.
Kanallar arası göçün dokunaçları Calais, Dunkirk ve hatta Douai’den daha uzağa yayıldı. Türkiye bağlantısı takip ettiğimiz bir şey.
Birkaç ay önce, kuzey Fransa sahillerinde üç büyük şişme bot keşfettik.
Üstünkörü bir bakış iki şeyi ortaya çıkardı – bunlar Manş Denizi’ni geçmek için kullanılmıştı ve ayrıca her ne sebeple olursa olsun işe yaramamıştı.
Resim: İnsan kaçakçılığı yapan çetelerin kullandığı tekneler genellikle Türkiye’de üretiliyor
Her teknenin yanları kasıtlı olarak kesilmişti – bu, polis memurları tarafından görüldüklerini gösteren bir işaretti.
Yapımcının adı, etiketi veya amblemi yoktu. Ancak ana valfin yanındaki kauçuğa basılmış küçük bir patent işareti vardı. Bu bize teknenin Türkiye’den geldiğini söylüyordu.
İstanbul’da şüpheli kaçakçılardan düzenli olarak teklifler alan ve reddeden bir tekne imalatçısıyla konuştuk.
Tekne üreticisi, “Biz bu tekneleri üretip onarıyoruz” diyor. “Zaman zaman sipariş alıyoruz. Bunlar dalga dalga geliyor, bazen bir haftada 10-15 kişi arıyoruz. Sonra bir aya kadar sessizlik olabiliyor, kimse aramasın.”
Arayanların hepsi aynı tip tekneleri arıyor.
Tipik uzunluk sekiz ila dokuz metredir ve “geceleri karşıya geçmek isteyebilecekleri için koyu renkleri tercih ederler” diyor. “Kalite aramıyorlar… Sadece havada kalmasını istiyorlar.”
Image: İstanbul merkezli tekne üreticisi Yavuz Özdemir, teknelerini kaçakçılara satmayı reddediyor
Bu tekneler, Manş Denizi’ni aşıp İngiliz sularına girmek için tek bir yolculuk yapmak üzere satın alındı.
Muhtemelen bir düzine insanı oldukça güvenli bir şekilde taşıyabilirlerdi. Yirmi bir esneme gibi gelirdi. Ancak bunun yerine, rutin olarak üzerlerine tıkıştırılmış 45 veya daha fazla kişiyle gönderilirler.
Şanslı yolculara uygun bir can yeleği verilecektir. Diğerleri bir çocuk can yeleği alacak. Ve bazen, tekneler karanlığa, donmuş suya yönelirler – gemide can yelekleri yoktur.
Douai’ye ev sahipliği yapan çete artık yok. İngiliz ve Fransız yetkililer için bu gerçek bir ilerlemeyi temsil ediyor.
Birleşik Krallık Ulusal Suç Teşkilatının müdür yardımcısı Oliver Higgins, “Bu, son iki ila üç yıldaki birçok önemli operasyonel sonuçtan biri oldu” dedi.
“Fransa ile ortaklaşa 59 organize çeteyi bozduk ve bu işbirliğini geliştiriyoruz.”
Mahkeme salonunun dışında bölge başsavcısı Frederic Fourtoy, İngilizlerle işbirliğinin “kesinlikle çok önemli” olduğunu ve Fransızların insan kaçakçılığına tepkisinin “acımasız” olmaya devam edebileceğini söyledi.
Gerçek şu ki, küçük teknelerle Manş Denizi’ni geçmeye çalışanların sayısı bu yıl muhtemelen bir kez daha artacak ve kaçakçılık çeteleri izliyor ve öğreniyor.
Fourtoy, çetelerin polis yöntemlerine uyum sağlama konusundaki “olağanüstü yeteneğini” tanımladı.
Bu bir zaferdi ama çok daha büyük bir savaş bağlamında geçiyor. Kuzey Fransa kıyılarında tekneler hâlâ hareket ediyor.
